Als mama heb ik het een beetje tot mijn missie om genoeg leuke dingen met de kinderen te doen. Niet alles laten draaien om het draaiend houden van het dagdagelijks leven.
Een verjaardag is daar een goed moment voor. Je zult zien dat het dan niet zo loopt als het geromantiseerde beeld wat we in ons hoofd hebben of op social media van anderen voorbij zien komen. Het leven met twee kleine, leuke, schattige, maar o zo temperamentvolle kinderen, dan gaat niets zoals gepland.
De timing van deze blog niet, ochtendrituelen niet en de leuke dagen niet. Onze dagen zijn regelmatig gevuld met een hoge frequentie aan toddler tantrums, huilbuien en mopperen dat de wereld (vooral mama) niet eerlijk is. Zo ook onze verjaardagsdag afgelopen maandag.
Het verjaardagsliedje in de ochtend wordt feestelijk aangevuld met een krijsbui die een wijk verderop nog te horen is. Menig āviswijfā is jaloers op de reikwijdte van het stemgeluid in huize Lemmens. De schattige, stoere of feestelijke outfit is binnen no-time een kleurenpalet van eten, modder en snot. De autorit is niet gevuld met zingende kindjes maar met een krijsende mama en spullen die door de auto vliegen omdat ze willen hebben wat de ander heeft. En de āwalk through the parkā, wordt een ongevraagd spelletje van tikkertje en verstoppertje. Niet wenselijk met twee kleine kinderen.
O ja, de dieren deden mee met verstoppertje, erg jammer als je uitje een dagje diertjes kijken is.
Als je kinderen van 5 en 2 hebt, denkt die van 2 alles te kunnen (en mogen) wat die van 5 mag. Je snapt natuurlijk dat dat niet het geval is. De kleinste snapt dit blijkbaar niet en kan zich dan ook niet in mijn aanpak vindenš.
Daar waar andere kinderen zich nog laten afleiden of laten verleiden met het een of ander, lijkt Mason er zijn missie van te maken mama tot waanzin te drijven. Het kind maakt wat paraat met zijn acrobatische trucjes en zijn toneelspel. Waar mijn ogen pas leerden rollen toen ik een jaar of 14 was, heeft deze kleine man het zich nu al meester gemaakt!
Toch zit zo'n dag gelukkig ook nog vol leuke momenten, smeltende mamaharten en bijzondere waardevolle herinneringen en eerste keren. De eerste keer een verjaardag zonder papa vieren (hij zat in het buitenland voor werk, geen zorgenš). De eerste keer dat Mason groot genoeg is om zelf zijn verjaardagsliedje te zingen. De eerste keer dat Jaxx de boel mee kan versieren en cadeautjes zelf inpakt.
Ik heb de laatste jaren geleerd hier meer bij stil te staan. Maar het is vaak moeilijk in dat moment zelf, als het geschreeuw elke gedachte overstemt of je kinderen elkaar de koppen inslaan alsof ze MMA vechters zijn. Ik kan er gewoon niet zo goed tegen dat leuke dagen niet gewoon leuk kunnen zijnš. āIs toch niet zo moeilijkā¦ā¦ ā.
Ik hoorde laatst een mooi advies wat we maar wat meer gaan opvolgen;
āDoe je ogen dicht. Stel je voor dat je 80 bent en een tijdmachine hebt. Die brengt je terug naar dit moment. Dit is het enige moment wat je nog een keer met hen mag beleven als ze nog klein zijn.ā
Ik hou van je, kleine meneer āIk ben twee en ik zeg neeā.
We maken er morgen gewoon een tweede leuk verjaardagsfeestje van!
.
.
.
.
.
.
.
#verwachtingmanagment #hetlevenvaneenoudergaatnietaltijdoverrozen #lifeofamom #boysmom #nogentleparentingpossible #verjaardag #ikbentwee #enikzegnee #wijnisfijn #loedermoeder #dierentuin #olifantje #eersteverjaardagzonderpapa #doublethetrouble
Leef Laura, zowie iech begĆ“s te zegke hiellll lang geleije toen iech zellef nog un jonge mama waor "d'r is niks zoe lestig es un awwer zien". En es iech daan zeen wie dĆØks ste d'r allein veur steis en dat met twie temperamintvolle jonges bis diech met rech un power mamma šš