*
Nog geen half jaar geleden gestart en nu alweer de laatste schooldag. Jeetje wat was het wel wennen. Nieuwe kinderen, nieuwe juf, nieuw gebouw, nieuwe regels en nieuwe verwachtingen.
*
Vaak schrok ik van de informatie waar je mee thuis kwam, kennis die ik nog echt niet nodig vind voor groep 1 en 2. Wat mij ook heeft doen beseffen dat ik je leerprestaties en algemene kennis (nog) helemaal niet zo belangrijk vind. Begrijp me niet verkeerd, ik heb graag een kind met een intelligentie welke deuren opent, dat al je potentieel eruit wordt gehaald en dat de wereld aan je voeten ligt. Maar ik heb vooral graag dat je gelukkig bent en een goede basis hebt voor het leven. Dat begint volgens mij meer bij de sociale vaardigheden en emotie-regulatie dan bij dat Jezus is gekruisigd en naar de grot is gedragen aan het kruis..🤔
*
*
Het was een half jaar vol uitdagingen en mijlpalen. Met de kindjes uit je klas, met je twee juffen, niet mogen meespelen, wel mogen meespelen, uitgenodigd worden op je eerste kinderfeestje, quarantaine, een vakantie, nieuw vocabulair, nieuwe uitspraken ("als ik dat niet mag, mag je niet op mijn feestje komen" tot "Mama kijk hoe vet cool ik dit kan, oh my goodness" tot "SMEEEERRIGGG" -> mama's kusjes, ja die fase hebben we inmiddels ook al bereikt). Je bent gegroeid, elke dag weer. Je verbaasd me met de dingen die je kunt en leert. Je hebt leren fietsen naar school, je hebt geleerd hoe je nieuwe vriendjes maakt, je vaardigheden zijn gegroeid en je wereld werd elke dag weer wat groter.
*
*
Mama heeft zo op haar beurt ook veel moeten leren. Leren loslaten. Leren wanneer ik wel en niet voor je op moet komen. Leren accepteren. Leren dat ik de wereld niet voor je kan maken. Leren dat ook de niet leuke ontwikkelingen bij het leven horen. Leren dat er nieuwe fases komen. Leren dat vallen je gaat leren opstaan en leert op je eigen benen staan.
*
Het leven zit vol lessen, elke dag opnieuw. En ik leer ze graag met je mee❤️
*
*
Mijn hart vulde zich met trots, wederom, toen ik je op je afscheidsfeest zag staan. Met je klas optreden. Met alle kindjes in de erehaag voor de schoolverlaters. Niet beseffend waarom je je kleine handje uitsteekt om die grote kinderen een handje te klappen.
Die grote kinderen waar jij er al zo snel een van zult zijn.....
*
*
Gedachtes passeren mijn hoofd zo snel als het licht. Dat ik het zo vervelend voor jou en voor papa vind dat papa door zijn werk deze momenten vaak moet missen (maar mama ze met alle liefde vastlegt met camera en film), dat deze grote kinderen in de schoenen van de mijne hebben gestaan, dat de tijd nooit zal stoppen en altijd door zal blijven gaan, dat ik daar niet alleen verdrietig om kan zijn maar ook heel dankbaar. Want elke mijlpaal die we mee maken, is er een die niet voor iedereen vanzelfsprekend is.
*
En tot die tijd, zal ik nog heel veel van je genieten ❤️
Life goes fast, enjoy every single moment of it.
*
