top of page

Doing dangerous things carefully

Noem me een loedermoeder maar met pakweg duizend keer "nee" op een dag, vervagen de grenzen tussen ja en nee. Wat ooit een nee was of zou zijn geweest, moet ik bekennen dat het nu met regelmaat een "prima doe maar is". Oma en papa bijvoorbeeld houden hun hart vast als dit soort capriolen zoals in mijn reel zich voordoen. Stiekem ben ik zelf wel vol trots en liefde als ik het fantasiespel zie van Jaxx en het schattige kopieergedrag van Mason wat eens leuk uitpakt en niet uitloopt op ruzie en geschreeuw.


Het is niet altijd feest en "prima doe maar", maar de laatste tijd wel meer.

Soms omdat ik er echt achter kan staan sinds ik heil heb gevonden in een mooie uitspraak; “If you are going to make your kids tough, which they better be if they are going to survive in the world, you can't interfere when they're doing dangerous things carefully. ” 


Soms ook omdat ik te moe ben om de discussie aan te gaan, het simpelweg niet meer leuk is -voor wie dan ook- om nee te zeggen/horen óf het al gebeurd is voor ik met mijn ogen knipper...


"Je kind leert niks als je overbeschermend bent als ouder". Hier ben ik het niet mee eens. Je kind leert juist wel iets. Dat het het niet zelf kan, ik ben niet goed genoeg, proberen is gevaarlijk, je mag geen fouten maken, buiten de lijntjes is niet leuk. Met een beetje pech creëer je angstige of afhankelijke mensen of beperk je hen simpelweg in hun ontwikkeling.


Soms ben ik die moeder waarvan ik een paar jaar geleden dacht: "Jeez, je kinderen zijn net losgeslagen wild". Nu heb ik geleerd dat dat een keuze kan zijn. Een keuze om je kind letterlijk te laten vallen en weer op te staan. Georganiseerde chaos. Om hen bij te brengen dat je van "proberen kunt leren". En dat het niet altijd zo hoeft zoals mama dat wilt (pfooeee zwaar loslatingsproces!).


Ja mijn kinderen kruipen op banken, stoelen en tafels. Ja ze klimmen zelf de trap op of zitten in heftrucs. Ja ze klauteren op, om en in een hoogslaper.


Ja er wordt gefietst op net iets te grote fietsen. Ja er wordt geknipt met grote mensenscharen.

Nee, geen paniek! Niemand hoeft Veilig Thuis te bellen, ik doel op Jaxx, Mason blijft nog ver weg bij scharen (meestal dan😅).



Ja ik hou mijn hart vast.

Ja ik vervloek ze vaak.

17 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
Post: Blog2_Post
bottom of page