Het is zover, de avond voor de eerste schooldag. Al drie nachten is mijn hoofd hier fijn overuren voor aan het draaien; gaat hij het naar zijn zin hebben, gaat hij de nieuwe kindjes leuk vinden, zijn er kindjes die zich over hem zullen ontfermen, heeft hij de spulletjes die hij nodig heeft, durft hij het wel te zeggen als hij naar de wc moet, mag ik mee naar binnen en het allerbelangrijkste: hoe ga ik de watervallen thuis laten zodat hij met een gerust hart mama terug naar huis kan sturen š Jaxx weet al een hele tijd dat hij naar de basisschool gaat. We rijden langs de school als we naar de opvang gaan dus hij weet dat dat zijn basisschool wordt. We zijn al een keer tijdens het wandelen naar school gewandeld en daar heeft hij al even kunnen kijken naar met name het leuke speelplein š Op de opvang heeft hij nu al de nodige vriendjes zien vertrekken omdat zij al naar de basisschool gaan en hij roept regelmatig dat hij binnenkort ook gaat. Er is dus al een tijd een aftelkalender om te kijken hoe lang het daadwerkelijk nog duurt voordat hij mag starten. Mama lijkt op dit moment nog degene die het meeste 'last' er van heeft en het oh zo spannend vindt. Het overdrachtsgesprek tussen de opvang en de nieuwe juf heeft al plaatsgevonden en Jaxx heeft de naam van de nieuwe juf al prima onthouden. Dus alle voorbereidingen lijken getroffen. Vanavond op tijd naar bed, de spulletjes alvast klaarmaken en de mijlpaal dan maar gewoon laten gebeuren! In de aantocht hierheen hebben we natuurlijk al voorbereidingen getroffen dus alle tips op een rij;
Zorg voor een school die prettig voelt en volgens jou goed aansluit bij je kind. Wij hadden de keuze uit twee scholen op 10 minuten loopafstand. De een wat kleiner en wat 'vrijer', de ander wat groter en wat gestructureerder. Voor ons leek de school met wat meer structuur, beter te passen bij Jaxx en onze opvoedstijl. Coronamaatregelen hebben het wat lastig gemaakt in voorbereiding maar uiteindelijk zijn wij, op tijd, bij allebei de scholen gaan kijken en hebben hem ruim op tijd (9 maanden voor start) ingeschreven bij de school naar keuze. Hier geldt ook de regel; "blije mama, blije kindjes". Als het voor jou niet goed voelt, zal het lastig zijn je kind wel vol enthousiasme naar school te sturen. Het is natuurlijk nogal een tijd wat ze hier gaan doorbrengen.
Zorg voor een eigen voorbereiding. Gaat je kindje overblijven? Moet je kindje naar de naschoolse opvang? Is er altijd iemand thuis tijdens haal- en brengmomenten en vakanties? Verwacht de school dingen van jou als ouder, denk aan schoolreisjes of overblijven. In ons geval is er ook een communicatieportaal. Handig als je deze vooraf installeert en zorgt dat je weet hoe het werkt en of er bijzonderheden op staan. En misschien is er wel een hele lieve juf, die tijdens de eerste wendagen, tijdens een minuutje stilte, mama's zoals mij een berichtje wilt sturen hoe het gaat!
Maak gebruik van de wendagen. Ze zijn er niet voor niks en je kindje kan op deze manier in een rustig tempo wennen aan het reilen en zeilen van school en alvast kennismaken met zijn juf of meester en de kindjes in de klas.
Zorg voor voorbereiding voor je kind, zowel praktisch als emotioneel. Vertel je kind wat het kan verwachten van school, hoe de juf heet, of er kindjes zijn die hij/zij al kent, wat te doen met fruit en lunch of als hij/zij naar de wc moet. Hier thuis lezen we graag boekjes, boekjes genoeg over een eerste schooldag :) Maar ook voor de praktische dingen; - Tas, broodtrommel en beker, leuk als je samen een nieuwe uitzoekt, hier uiteraard in dinothema. Wat waarschijnlijk heel handig is maar deze mama (nog) niet heeft gedaan, is het labelen van de spulletjes zodat de juf weet van wie de boterhammen zijn en de jas niet zomaar kwijt raakt. - Gymschoenen en eventueel gymkleren (liefst met klittenband, de juf heeft tenslotte 20 paar handen te kort om iedereen de schoenen aan te doen). - Een setje reservekleding, je weet maar nooit š - Daarnaast is het handig als je kindje zelfstandig jas en schoenen aan kan doen maar vinden de scholen het ook zĆ©Ć©r wenselijk dat je kindje zindelijk is.
Het afscheid Er zullen veel verschillende meningen zijn, maar ik ben van mening dat het een afscheid moet zijn wat duidelijk is maar waar je wel ruimte laat voor de behoeften van je kind. Als je bij binnenkomst meteen vertrekt krijgt hij wellicht het gevoel dat hij wordt achtergelaten. Als je je kind even de tijd geeft kan hij misschien wat beter ontdooien, samen met jou. Geen uur, want buiten dat de juf je dat niet in dank zal afnemen, maak je het ook alleen maar lastiger. Maar even meegaan in zijn beleving lijkt me een goed idee om vervolgens kort en met een dikke kus en knuffel, je kind te zeggen dat je hem strakjes weer komt halen. Tip (aan mijzelf), laat de watervallen thuis. Grote kans dat je kind jouw emoties overneemt. Dus als jij nerveus bent, wordt hij dat waarschijnlijk ook. Als jij enthousiast bent, wrijft dat hopelijk af op je kind š
Haal je kindje op tijd op van school. Niks lijkt me zo traumatisch als dat je na een spannende eerste dag op school, als laatste overblijft in de klas. Alle kindjes worden opgehaald door papa's en mama's en je wilt niet dat je kind dan in een leeg klaslokaal zit, zich af te vragen of papa of mama niet komt. (Nee, het is echt niet nodig om al om 9 uur weer voor de poort te staan).
Geniet. Het is weer een nieuwe fase. Je sluit de ene af, wat natuurlijk heel spannend en misschien zelfs een beetje verdrietig is. Maar je begint ook een hele nieuwe fase. Een fase vol leuke dingen, schoolreisjes, jaarafsluitingen, nieuwe vriendjes en noem het maar op. Je kindje zal nieuwe dingen leren en jijzelf hebt weer wat meer je handen vrij nu je kindje zijn uitdagingen op school vindt! Laat het los, het komt goed. Er gaan al decennia lang, kindjes naar school en uiteindelijk overleven ze het allemaal. De juf is geen mama, maar prima capabel voor jouw kind te zorgen, het is tenslotte haar werk, ze heeft ervoor geleerd en misschien zelf ook kindjes en weet dus prima hoe het voelt. Het zijn tenslotte ook allemaal mensen :)
