Sinterklaas is het land uit. De Kerstman zit weer met zijn rendieren op de Noordpool (ook al staat de kerstboom nog). Het vuurwerk hebben we kunnen bewonderen en ook die rust is wedergekeerd, byebye oorlogsgebied. En wij? Wij gaan gewoon door met de aftelkalenders :) 7 februari wordt Jaxx 4. Het is al bijna vier jaar geleden dat ik zou gaan bevallen. Vier jaar geleden dat ik nu mijn verlof in aan het luiden was. Vier jaar geleden dat de spanningen toenamen, er zou een baby komen.
Nu, vier jaar later, neemt de spanning weer toe. Een belangrijke mijlpaal staat voor de deur. Jaxx wordt niet alleen vier, hij gaat starten op de basisschool.
Na wikken en wegen, waar hij heen zal gaan, is het besluit gevallen op de John F. Kennedyschool in onze wijk. Hoe kies je nou zo een school? Een organisatie, vol mensen en vol beleid en visie, die de komende jaren een tweede thuis voor je kind worden. Een school die gaat helpen je kind vormen. Die hem lessen gaat leren en normen en waarden gaat bijbrengen. Waar je, net als bij kinderopvang en peuterspeelzalen en zo voorts, maar moet hopen dat ze dat goed doen. Dat ze aansluiten bij jou als ouder maar belangrijker nog, bij je kind. Ik vond het nogal wat.... Daarnaast zijn we al eindeloos lang op zoek naar een nieuw huis, dus natuurlijk maakt dat de situatie een beetje onzeker. Je wilt tenslotte niet dat hij nu hier start met alle gewenning en over (hopelijk niet al te lange tijd) weer ergens anders zijn plekje moet gaan vinden en vriendjes maken. Maar ja, zo lang je dat huis niet hebt en die locatie niet weet, zul je moeten roeien met de riemen die je hebt! So this is it. Een leuke school, een spontane en prettige directeur, op loopafstand van huis (dat heet als Jaxx niet elke stok op de heenweg wilt verzamelen) en een grote verbouwing van de school voor de deur. Jaxx heeft er zin in, hij roept al maanden; "ik ga bijna naar de basisschool". Hij ziet tenslotte veel kindjes op zijn huidige opvang, naar de basisschool vertrekken. Inclusief zijn vriendjes. Hij is er ook echt aan toe. Hij kan wel wat uitdaging gebruiken ;) Het zal wel gek zijn. Van de grote jongen op de opvang, naar de kleinste weer op school. Kindjes die hij niet kent, nieuwe juffen, vriendjes maken, grotere uitdagingen en ander soort onderwijs, grotere klassen en alle dagen school.
Na weken of maanden roepen "Ja schat maar dat duurt nog wel even", zijn we nu dus aangekomen op het moment dat we dan maar gaan aftellen. Dus hup, kalender maken, stickers erbij en kindje blij! Stiekem duurt het toch nog wel wat weekjes, maar voor hem lijkt het te helpen. En wat is tenslotte leuker dan elke avond een stickertje plakken en kijken hoe lang het nog duurt?! En op dit moment, staat de teller op nog maar 3 weken.... nog 21 dagen.... nog 491 uur.... nog 29.505 minuten.... nog ongeveer 17.700.000 seconden.... But hey, who's counting ;)
